245. Nafilelerle ALLAH'a yaklaşınız. Naslar sözkonusu olduğunda "Kur'an'ın ruhu"ndan sözedenler eğer sözlerinde samimilerse "sünnetin ruhundan" da sözetmek zorundalar. Nedir sünnetin ruhu? Sünnetin ruhu, beş vakit farzla emrolunduğu halde önüne ve ardına nafileler eklemektir, Ramazan orucuyla emrolunduğu halde, "emrolunduğum bir şey benim yaranmadır" deyip nafile oruçlarla onu desteklemek, sadece ömürde bir kez Hac'la emrolunduğu halde umre ile onu güçlendirmek, zekatla emrolunduğu halde sadaka ve infakla %2.5'u %100'lere kadar çıkarmak... İşte sünnetin ruhu bu. Bunun mantığı şudur: ALLAH'la ilişkiyi "korku"ya dayalı emir-komuta sınırında tutmak yerine, bu sınırı aşıp sevgiye dayalı "dostluk" düzeyine çıkarmak.
246. Gece namazı kılmaya, sürekli değilse bile hiç olmazsa belli periyotlarla kılmaya devam ediniz. Güzelleşmek istiyorsanız losyon kullanmayınız, Peygamberin vacibi, mü'minlerin beş vakit namazın farz kılınmasından önceki farzı olan teheccüde önem veriniz. Gecenin duvağını kaldırdığı bir müstesna vakitte canlılar, cansızlar ve evrenle birlikte aynı koroya katılmanın getireceği yürek dinginliğinden yararlanınız. Evrensel koroya siz de katılınız.
247. Seherlerde istiğfar edip, istiğfar kuşunuza gözyaşından iki kanat takıp göğe doğru uçurunuz. O gideceği yeri bilir. Kur'an'da mü'minlerin özellikleri anlatılırken "Onlar ki seherlerde istiğfar ederler" buyrulmaktadır. İstiğfar kulun acziyyetini ALLAH'a karşı itirafıdır. İstiğfar, ben küçüğüm sen büyük, ben noksanım sen tam, ben yaratılanım sen yaratan, ben alanım sen veren, ben zayıfım sen güçlü, ben günahkârım sen bağışlayan, özetle ben kulum sen Rabb'sm demenin en iyi biçimidir.
248. Unutmayınız ki her istiğfar günah hedeflerine sıkılmış bir kurşundur. Eğer doğru bir niyetle doğru nişan almışsanız, hedefinizi vurmuş ve "o günahı hiç işlememiş" gibi olursunuz.
249. Günah işlemekten daha çok günaha alışmaktan ve ona aldırmamaktan korkunuz. Günaha aldırmamak, en büyük günahtan daha büyüktür. Bunun bir de öteki kutbu vardır ki o da şeytanın ümidsizlik tuzağına düşüp kendinizi affetmemeniz ve dolayısıyla günaha devam etmenizdir
246. Gece namazı kılmaya, sürekli değilse bile hiç olmazsa belli periyotlarla kılmaya devam ediniz. Güzelleşmek istiyorsanız losyon kullanmayınız, Peygamberin vacibi, mü'minlerin beş vakit namazın farz kılınmasından önceki farzı olan teheccüde önem veriniz. Gecenin duvağını kaldırdığı bir müstesna vakitte canlılar, cansızlar ve evrenle birlikte aynı koroya katılmanın getireceği yürek dinginliğinden yararlanınız. Evrensel koroya siz de katılınız.
247. Seherlerde istiğfar edip, istiğfar kuşunuza gözyaşından iki kanat takıp göğe doğru uçurunuz. O gideceği yeri bilir. Kur'an'da mü'minlerin özellikleri anlatılırken "Onlar ki seherlerde istiğfar ederler" buyrulmaktadır. İstiğfar kulun acziyyetini ALLAH'a karşı itirafıdır. İstiğfar, ben küçüğüm sen büyük, ben noksanım sen tam, ben yaratılanım sen yaratan, ben alanım sen veren, ben zayıfım sen güçlü, ben günahkârım sen bağışlayan, özetle ben kulum sen Rabb'sm demenin en iyi biçimidir.
248. Unutmayınız ki her istiğfar günah hedeflerine sıkılmış bir kurşundur. Eğer doğru bir niyetle doğru nişan almışsanız, hedefinizi vurmuş ve "o günahı hiç işlememiş" gibi olursunuz.
249. Günah işlemekten daha çok günaha alışmaktan ve ona aldırmamaktan korkunuz. Günaha aldırmamak, en büyük günahtan daha büyüktür. Bunun bir de öteki kutbu vardır ki o da şeytanın ümidsizlik tuzağına düşüp kendinizi affetmemeniz ve dolayısıyla günaha devam etmenizdir